Rúmur helmingur íslenskra fanga er með grunnskólapróf eða minni menntun. Þetta kemur fram í samnorrænni rannsókn um menntun, menntunaraðstæður og námsáhuga á meðal fanga á Norðurlöndum sem Helgi Gunnlaugsson og Bogi Ragnarsson kynntu á Þjóðarspeglinum, félagsvísindaráðstefnu Háskóla Íslands, í gær.
Þeir fangar sem leggja stund á nám eru ólíklegri en aðrir fangar til að lenda aftur í fangelsi, samkvæmt erlendum rannsóknum. Þar með er menntun þeirra mikilvægur liður í því að draga úr ítrekunartíðni afbrota.
Magnús Einarsson, fangi og nemi á Litla-Hrauni, telur að of mikil áhersla sé lögð á bóknám í kerfinu. Hann segir marga samfanga sína vera mikla verkmenn og því aðstöðuleysi til fulls verknáms í fangelsum slæmt. „Ef fangelsisvistin á að vera til betrunar þá þarf að vinna með mönnum. Það er margt sem hér þarf að bæta bæði varðandi menntun og sálfræðiþjónustu til að svo geti orðið," segir Magnús.
Þegar rannsóknin var gerð lagði þriðjungur fanga stund á nám, þar af flestir á framhaldsskólastigi. Þó yfirleitt sé þar um fjarnám að ræða eru dæmi þess að vistmenn á Litla-Hrauni hafi fengið að stunda staðbundið nám í Fjölbrautaskóla Suðurlands, að sögn Inga S. Ingasonar, kennslustjóra á Litla-Hrauni.
24Stundir

Skáldsagan “Rimlar hugans” er lýsandi fyrir þær spurningar sem stór hópur manna reynir að svara um upphaf og endi á ógæfu og þrengingum í lífi sínu. Hér er á ferðinni þrungin frásögn úr kolsvörtu djúpi mannlegs breyskleika, þar sem ást og veikleikar spila á strengi. Þar sem fíknisjúkdómur sverfur til stáls, en gerir ekki upp á milli manna, stöðu þeirra né menntunar. Þegar mennirnir hittast fyrir tilviljun ( eða var það tilviljun ) þá hafa tveir ólíkir menn farið sömu leið til að finna frelsið og það eftir þrúgandi uppgjör við sjálfan sig. Einar Már Guðmundsson tjáir með snilldarlegum hætti gagnrýni á sjálfan sig,  á samtíðarmenn sína og blindu þeirra á eigin ágæti. Hér fer saman skáldskapur sem er í raun sannleikur,  þar sem persónur bókarinnar reyna að byggja framtíð sína á reynslu úr fortíð sinni, í von um frelsi. Bókin er  í senn kómísk og grafalvarleg, fléttar atburðarásir sem í fyrstu virðast ekkert eiga sameiginlegt.
 
Þráinn Bj. Farestveit

http://www.forlagid.is/Forsida/Article.aspx?id=3541

Vernd fangahjálp hefur verið hluti af samstarfsráði sem vinnur að forvarnastarfi gegn áfengis- og vímuefnaneyslu sem er liður í að skapa börnum þroskavænleg skilyrði. Með því að styðja börn og ungmenni í að hafna neyslu áfengis og annarra vímuefna stuðla foreldrar að velferð þeirra og lífshamingju.

Í forvarnastarfi er lögð höfuðáhersla á að ná til barna og unglinga í ljósi þess að í æsku er lagður grunnur að framtíð hvers einstaklings. Þá mótast mikilvægar forsendur lífssýnar, þroska og heilbrigði síðar á ævinni. Ungt fólk er veikara fyrir gagnvart neyslu vímuefna en fullorðnir og rannsóknir sýna að því seinna sem ungt fólk byrjar neyslu áfengis og tóbaks því minni líkur eru á að það leiðist í neyslu vímuefna, hætti í skóla eða lendi í öðrum erfiðleikum. Þá verður að hafa í huga að börn og ungmenni eru berskjölduð fyrir áróðri og hvatningu til neyslu áfengis og annarra vímuefna.
Með fræðslu, upplýsingastarfi og hvatningu til foreldra um mikilvægi og markmið forvarnastarfs er leitast við að sporna gegn vímuefnaneyslu barna og ungmenna.

Lektor við hjúkrunarfræðideild Háskóla Ísland segir ofneyslu áfengis  meðal íslenskra unglinga í framhaldsskólum vera mikið vandamál sem samfélagið verði að sporna við. Hún bendir á að tæplega 60% framhaldsskólanema á aldrinum 16-20 ára hafi verið hafa drukkin einu sinni eða oftar sl. 30 daga.
 
Helga Sif Friðjónsdóttir flutti erindi um þetta ráðstefnu um rannsóknir á hjúkrun, sem fer fram á Hilton Reykjavík Nordica í dag og á morgun. Hún sagði í samtali við mbl.is að nauðsynlegt sé að taka á áfengis- og vímuefnaneyslu og ýmsum öðrum vandamálum sem unglingar glíma við, s.s. vandamál er varða geð- og
kynheilbrig ði.
 
Rannsókn Helgu byggir á gagnagrunni sem safnað var í íslenskum framhaldsskólum haustið 2004 og er í eigu Rannsókna og greiningar. Niðurstöður rannsóknarinnar sýndu að tíðni ofneyslu áfengis var 59,4% meðal þátttakenda. Þá var hægt að greina á milli þriggja ólíkra hópa í úrtakinu með tilliti til drykkjumynsturs.

Fyrsti hópurinn, eða um 50% af rúmlega 11.000 þátttakendum, varð tiltölulega sjaldan drukkinn, en drakk þá álíka oft bjór og léttvín.

Annar hópur samanstóð af 43% þátttakenda og var sá hópur í nokkuð mikilli áfengisneyslu. Ungmenni í þessum hóp drukku mun oftar bjór en fyrri hópurinn en tíðni léttvínsnotkunar hópanna var svipuð. Áfengisneysla seinni hópsins fór að mestu fram í partýum í heimahúsum og á vínveitingastöðum.

Þriðji hópurinn samanstóð af 7% þátttakenda þar sem tíðni ofneyslu áfengis var hæst í samanburði við hina hópana. Tíðni á neyslu bjór, léttvíni og landa var miklu hærri í þessum hópi samanborið við hina tvo hópana og fór áfengisneyslan fram í heimahúsum og á vínveitingastöðum sem og á skólaböllum.

Rannsóknin sýndi einnig að þriðji hópurinn, samanborinn við hina hópana tvo, hafði fleiri einkenni andfélagslegrar hegðunar sem bendir til þess að ungmenni í þessum hópi séu komin í alvarlegan sálfélagslegan vanda samhliða mikilli ofneyslu áfengis.